"KCA goes Pimprez 2nd time"

Donderdag 8 oktober was het eindelijk zo ver, “Pimprez the 2nd edition” kon van start gaan. We hadden deze keer stekken geboekt voor 6 koppels en een ‘solo deelnemer’, ik moet eerlijk zeggen dat dit wederom vlekkeloos is verlopen via Eric van www.visvakanties.nl. Net als de vorige keer waren Johan en ik vooruit gereden om de situatie ter plekke te verkennen, te kijken welke stekken vrij waren en of er voldoende boten beschikbaar waren. Die boten verdienen wel wat extra aandacht maar dat is dan ook het enige minpuntje wat ik kan verzinnen, het blijft een prachtig mooi complex en van wiergroei (een veelgenoemd probleem wanneer het gesprek over Pimprez gaat) hebben wij in ieder geval geen last gehad. Het was er wel maar vooral aan de kanten.

Op stek 5 kwamen we 2 karpervissers tegen die helaas een midweek zonder vis achter de rug hadden, dat temperde de verwachtingen bij ons toch wel enigszins. Op het hele complex scheen het rustig te zijn met de vangsten maar ach, het blijft vissen en je weet maar nooit toch?

Nadat we het kamp hadden opgebouwd gooiden we alvast op goed geluk een paar hengels uit. Met dat geluk bleek overigens niets mis te zijn, als na een paar uurtjes meldde de eerste schubkarper zich én we hadden al een losser, de vis leek actief en dat was een prettige constatering die we graag via de groepsApp deelden met de andere deelnemers uiteraard. De stemming zat er goed in!

De gevangen schub was niet supergroot (inderdaad, de vis is een tikkie ‘gedrukt’ zie ik) maar had wel een mooie bouw en, zoals eigenlijk bij alle vissen die we gevangen hebben daar, een mooie gave bek. Wat dat betreft is een boot wel noodzakelijk in verband met het aanwezige wier aan de kanten, een gehaakt vis duikt daar direct in. Om de vis zoveel mogelijk te ontzien is het verstandig om hem te ‘halen’ met de boot, zo spaar je het materiaal maar belangrijker nog, de bek van de vis. Rust en concentratie en alles gaat goed. Denk hierbij vooral ook aan je veiligheid, één van de deelnemers heeft een dergelijke actie met een nat pak moeten bekopen en dat kan natuurlijk gevaarlijk zijn met dat koude water.

Maar goed, deze vis was een mooi begin en dat geeft dan dus ook vertrouwen voor de toekomst. Die nacht hebben we de hengels ingehaald, een knappe nachtrust leek ons toch even iets belangrijker deze eerste nacht.

In de nacht kwam er overigens veel activiteit op de groepsApp, de mannen waren vertrokken en reden allen richting Pimprez. Helaas moest Wilco een week eerder al afhaken. Bijzonder vervelend, we leven met hem mee. Ook moest 1 koppel halverwege de reis rechtsomkeert maken wegens persoonlijke omstandigheden, niet onverwacht maar wel super vervelend uiteraard. Een ander koppel kon het complex niet vinden en gebrek aan internet op de smartphone is dan een extra handicap. Gelukkig kwam het op de valreep allemaal nog goed en konden we toch nog met 11 man aan het heerlijke weekendje beginnen.

En inderdaad, het werd een heerlijk weekend. We hadden best wel redelijk weer, het was droog en alleen in de ochtend was alles erg vochtig door de mist, met name op vrijdag. Overdag scheen de zon afgewisseld met wolkenvelden, alleen de zondag was het weliswaar redelijk zonnig maar toch iets frisser.

De vangsten waren niet wild, maar daar hadden we ook niet op gerekend. We gaan vooral voor de rust, de ontspanning en de gezelligheid, een mooie vis zien we als een bonus. En al met al kwamen er toch wel een paar visjes uit waarbij Rene (links op de foto) met de grootste steur uit het grote meer (38 kilo) de kroon spande. Top gedaan hoor!! Rene was weliswaar degene die bij een poging deze kolos in de boot te tillen een nat pak haalde maar dat mocht de pret niet deren: alles voor de vis, zelfs een nat pak wanneer dat nodig is!

Maar ook Johan, Don, Marc en ikzelf wisten nog de nodige vissen te verschalken, variërend van brasem (het zal niet), zeelt en steur tot karper. Toch wel erg leuk was het speciale pak wat Johan voor de foto met zijn eerste vis had meegenomen: verkleed als superman ging hij het web op. Leuk hoor, tekenend voor de sfeer.

Deze keer hadden we geen gezamenlijke barbecue maar wel een gezellig borreluurtje. Probleem blijft altijd dat eigenlijk niemand zijn hengels in wil halen, het is er dus bij eentje gebleven. Leo zat vlakbij en had zijn hengel laten liggen, een gierende run noopte hem tot een sprint (niet zijn sterkste punt) en een fraaie meerkoet kwam op de kant ……….. Voor Jeroen was de borrel wel even een welkome afwisseling denk ik, hij viste deze sessie alleen en hoewel hem dat volgens eigen zeggen uitstekend beviel is het natuurlijk altijd leuk om even aanspraak te hebben. Overigens had hij het met Wim en Silvester naast hem best wel gezellig volgens mij.

Maar uiteraard kwam je elkaar onderweg naar douche en toilet ook wel tegen, en juist bij dergelijk tochtjes gebeurt er nog wel eens wat. Zo kwam ik fris en fruitig uit de douche om te vernemen dat Johan op mijn hengel een steur had gevangen en werd Don op de terugweg met warm water voor de afwas (jaja) door Sil opgehaald: Marc was aan het drillen! Hectiek alom maar onvergetelijke momenten uiteraard.

P10

Het meest hebben Johan en ik gelachen met een App die een beetmelder nadoet: Nadat we eerst in het pikkedonker Rene en Michel bijzonder actief kregen was het daarna de beurt aan Don en Marc. Don zagen we onder het gekrijs van een gillende beetmelder in de tent met een lamp in de weer om kleding en een bril te vinden waarna hij naar buiten vloog en vervolgens werd geconfronteerd met Johan en mij, krom van het lachen uiteraard. Maar Marc spande de kroon. Uit zijn tent klonk slechts gesnurk, en wat we ook probeerden, er kwam geen reactie. We hebben hem maar laten liggen ……..

Op zaterdag hebben we nog een bezoek gebracht aan een enorm supermarkt complex zoals de Maxis, dit ligt op een paar minuten rijden afstand. Lekker handig maar met name vers stokbrood is ook mooi meegenomen natuurlijk. We zitten immers in Frankrijk. Had ik de overheerlijke chocoladebroodjes al genoemd?

P11

P12

Het blijft opvallend hoe snel zo’n weekend voorbij is overigens. Leo was op zondagochtend al vertrokken, hij was zijn slaapzak vergeten en alleen onder een oval is het dan wel afzien, ook voor een survival liefhebber zoals hij. Wij bleven nog even hopen op vis en die kwam er ook nog uit de laatste dag, zelfs de laatste nacht wist Johan nog een mooie schub te vangen. Maar uiteindelijk was het maandagmorgen weer tijd om te vertrekken, jammer naar helaas.

P13