Affijn, ook “de Vrije Slag 2018” zit er alweer op. Een wedstrijd waarbij je doorgaans veel zaken zelf in de hand hebt, je weet immers waar je gaat vissen en desgewenst kan je de stek van jouw keuze ook vooraf goed aanvoeren, een strategie waar karpervissers zeker wel in geloven en wat ze in ieder geval met veel vertrouwen aan de wedstrijd laat beginnen. Probleempje is wel dat een stek niet geclaimd kan worden, mocht er toevallig een andere visser zitten heb je pech. Eigenlijk hebben we nooit problemen hiermee gehad, het is slechts een enkel keertje voorgekomen dat een beoogde stek bezet was. Dit jaar was het voor 2 teams, die gezien eerdere resultaten zeker als kanshebbers gezien mogen worden, volkomen anders.

Het begon eigenlijk al een beetje met Bas en Wesley. Na een paar dagen voeren verschenen er ineens palen van een beroepsvisser op hun stek, en ze waren bang dat deze man misschien vrijdag de netten eraan ging hangen waardoor hun voerplekken onbereikbaar zouden zijn. Gelukkig kon ik even contact met deze beroepsvisser opnemen en hij verzekerde mij dat de netten er pas maandag in zouden komen. Het eerste probleem was hiermee getackeld.

Vervolgens was er wel een echt probleem bij het team van Rody en Jesse: een stek midden in de polder die alleen per boot met alle spullen bereikbaar is, alleen juist in die boot schuilde een probleem. De buitenboordmotor die doorgaans geleend werd was defect en een gehuurd exemplaar functioneerde niet. Oók een 2e huurmotor kwam niet verder dan wat gepruttel op de choke, je zult begrijpen dat de heren niet vrolijk waren toen ze mij belden om te informeren of een reservestek nog beschikbaar was. Dat bleek zo te zijn, maar 4x een zware voertocht (1,5 km lopen en ploeteren door een brandnetelveld) was dus helemaal voor niets geweest.

Het werd dus een vreetfestijn voor de karper met weinig tot geen kans op een prik, en een weekend instant vissen op een ander water waar het vertrouwen niet echt torenhoog was. En dat bleek te kloppen, het resultaat was niet wat we doorgaans van de heren gewend zijn. Dat schreeuwt om een revanche, helaas zal die nog even op zich laten wachten. Overigens is de emotie nog eens na te beluisteren in deze ‘vlog’ van Rody, zeker de moeite waard.

Het derde team wat een nare verrassing op de beoogde stek te wachten stond was het team van DMH (deze keer zonder de D). Ook zij hadden een stek meerdere dagen goed aangevoerd, maar toen ze ‘s middags mooi op tijd op de beoogde stek arriveerden stond er ineens een bordje dat de stek ‘gereserveerd’ was. Op 2 andere stekken bleek dat net zo te zijn, dus uiteindelijk belanden ook zij op een plek waar ze niet echt vol vertrouwen (en uiteindelijk zonder resultaat) aan de slag gingen. Deze ‘stekreservering’ is natuurlijk een bijzonder onprettige en niet eerder vertoonde ontwikkeling in hengelsportland (persoonlijk vind ik het zelfs buitengewoon asociaal) aangezien het hier Federatiewater betreft maar goed, het team had geen zin in gezeur en liet het voor dat moment maar even voor wat het is. Wie hiervoor verantwoordelijk is is tot op heden nog niet duidelijk.

Maar ook voor mijzelf was dit nou niet echt het allerbeste weekend ooit. Om te beginnen moest mijn vismaatje afhaken omdat zijn vrouw hoogzwanger is (logisch) maar zelf zat ik ook wat belabberd in het velletje. Het werd dus zeker geen knalweekend maar goed, shit happens, ook wij nemen nog wel revanche.

Gelukkig waren de overige teams wel allemaal op de aangegeven stek beland en al snel kwamen de eerste vangsten binnen. Met name Robin en Melvin gingen als een speer van start, op de hielen gevolgd door Wim en Silvester. Bij de andere teams bleef het best wel rustig en dat is wel eens anders geweest. Toch bleken er de eerste nacht wel bijzondere vissen gevangen te zijn: Silvester had een behoorlijke meerval aan de haak, Mario scoorde de eerste punten met een mooie graskarper en Rody had een (weliswaar wat mager) mooi spiegelkarpertje.

Ook altijd grappig zijn de foto’s die wijzen op een dubbelrun wat bij Wim en Silvester het geval was, en zeker ook de moeite van het melden waard is de zeer mooie spiegelkarper die Jeroen in de laatste nacht nog wist te vangen. En er kwam nog een wat dubieuze melding mijn kant op, na langdurig overleg met onze integriteitscommissie is echter besloten dat het hier niet om een karpertje ging en werd de vis uit de uitslag gehaald. Zie de foto een klein stukje verderop.

Daarnaast her en der wat schubs natuurlijk maar ook de brasems lieten zich niet onbetuigd. Enorme vloermatten werden gehaakt en teruggezet, onze witvissers zouden er jaloers van worden.

Mijn buurmannen op de zaterdag overigens ook wel een beetje, ik presteerde het namelijk om op ‘hun’ stek te gaan zitten maar omdat ik niet de moeilijkste ben konden ze er gewoon lekker naast gaan zitten. Was nog wel ff gezellig ook en hoewel ze hoopten op een mooie fluiter van mijn piepers bleef het voor mij daar bij 4 van die vloermatten. Ook Mathijs en Norbert hadden ze op de stek, zou het aan het voertje liggen? Ik zag de foto overigens pas goed toen ik al thuis was, erg leuk gemaakt heren.

Overdag bleef het bij alle teams opmerkelijk rustig met de vangsten en de 2e nacht bracht ook al niet echt veel vis op de mat. Alleen Silvester en Wim begonnen toch wat afstand te nemen, de grap is wel dat onderling de resultaten niet bekend zijn dus ik kon, ondanks het grote verschil op de zondagmorgen, toch gewoon weer een poging doen om de spanning er nog in te houden. Ik kan dat, en ik vind het vooral erg leuk om te doen hahahaha.

Omstreeks 12:30 uur druppelden de deelnemers binnen in de kantine van de manege van Lies Beuker waar we de prijsuitreiking zouden doen. En ondanks dat het inschrijfgeld nihil is stonden er toch weer leuke dingen bij dankzij de medewerking van Raven Fishing en niet te vergeten de vereniging.

Maar ook Wesley en Bas hadden een prijs beschikbaar gesteld. Zij willen graag een eigen boilielijn ontwikkelen (GloryBaits, klik maar op deze FB link) en hadden van hun succesbol 5 kilo beschikbaar gesteld voor op de prijzentafel. Toppie hoor, het was Koen die ermee wegliep en we zijn benieuwd naar zijn bevindingen.

Ik kon de spanning er nog heel even inhouden maar uiteindelijk kwam het hoge woord eruit. De winnaars van “De Vrije Slag 2018” waren Wim en Silvester geworden met 21 vissen. De tweede plaats was voor Robin en Melvin, zij hadden 11 karpers weten te vangen. Daarna kwamen Mathijs en Norbert met 6 vissen, Rody/Jesse en Wesley/Bas met 4 vissen, Koen met 3, Mario/Marco met 2 en Jeroen had er 1. Team DHH-zonder-D eindigde op nul, net als ikzelf overigens. Totaal kwamen er dus 52 vissen op de mat wat betekend dat er deze wedstrijd 260 euro is verdiend voor “Het vergeten Kind”. Daar moet toch echt nog wel wat bij …….……

Marc was één van de winnaars van de 2017 editie en daarom degene die de trofee mocht overhandigen aan Wim en Silvester. Het viel hem toch wel wat zwaar om afstand van deze schitterende bokaal te nemen maar er was geen ontkomen aan.

Wim en Silvester namen hem met veel genoegen in ontvangst en zelfs ik moet toch erkennen dat ze een knappe prestatie geleverd hebben. Zij mochten vervolgens als eerste een prijs uitkiezen en beiden gingen met een mooie Bacardi-set naar huis.

De winnaars van “De Vrije Slag 2018”:

Wim en Silvester.

Maar ook Melvin en Robin hadden het prima gedaan met 11 vissen en waren de volgende in de rij die een prijs mochten uitkiezen. Daarna kwam iedereen op volgorde van vangsten aan bod en ik denk dat bijna iedereen toch tevreden op dit weekend terugkeek. Alleen met Rody en Jesse kwam het niet meer goed, en ook team DMH-zonder-D was niet blij met de blank. Maar ach, ‘Vissen om het Vissen’ en ze hadden verder samen een heerlijk weekend gehad. En daar gaat het tenslotte toch om!! Nog nieuwsgierig naar de volledige uitslag en de tussenstand? Klik dan even hier.